مصاحبه اختصاصی | هومن هوشیاری
مصاحبه اختصاصی | هومن هوشیاری
1397/6/1
نوع:
مربیان
نویسنده: مینا رزقیان
معرفی مختصر از خودتان؟
مهندس نرم افزار، متولد آبان 1361
دارای بیش از 10 سال سابقه مدیریت در صنعت خرده فروشی
دارای بیش از 17 سال سابقه آموزشی
نویسنده و مترجم 5 جلد کتاب دانشگاهی و عمومی از جمله کتاب شکارچی ایده در حوزه کسب و کار
حوزه فعالیتتان؟
در حال حاضر پس از سپری‌کردن یک دهه تجربه در صنعت خرده‌فروشی و آموزش، به شکل تخصصی در حوزه صادرات در قالب و اسلوب استارتاپ و همچنین طراحی و راه‌اندازی فروشگاه‌های زنجیره‌ای فعالیت می‌کنم. یکی دیگر از فعالیت‌های محبوب و مورد علاقه بنده آموزش است که این کار را به شکل تفریحی و برحسب نیاز انجام می‌دهم و برای این علاقه‌مندی و با هدف آموزش افراد و سازمان‌های علاقه‌مند به راه‌اندازی استارتاپ، دوره‌ای ویژه تحت عنوان ویکاپ (weekup) را طراحی و اجرا کرده‌ایم که خوشبختانه نتایج بسیار مثبت و رضایت‌بخشی داشته است. قابل ذکر است که ویکاپ را با رویکرد استارتاپی و به شکل تیمی اجرا می‌کنیم.
از چه سالی فعالیت در حوزه استارتاپی را شروع کردید؟
کارآفرینی و راه‌اندازی کسب و کار با متد استارتاپ را می‌توان گفت از سال 1393 و با طراحی نوعی کارت اعتباری با اعتبار بازار آغاز کردم.
چه استارتاپ های موفق تحت مربیگری تا به حال داشتید؟
«ویکاپ» که یک استارتاپ آموزشی و ارائه دهنده خدمات به کسب و کارهای نوپا و علاقمندان به راه‌اندازی استارتاپ است.
«کارت اعتباری ثمین» که به صورت سفارشی و بنا به نیاز، با یکی از بانک‌های بزرگ کشور در حال فعالیت می‌باشد.
«لامینور» از استارتاپ‌های موفق شتابدهنده دیموند که درحوزه آموزش موسیقی فعالیت می‌کند و باعث افتخار بنده است که از ابتدا در کنار تیم خوب و هوشمند این استارتاپ بوده‌ام.
همچنین در حال حاضر در کنار دو استارتاپ در مقیاس بین المللی هستم که یکی در حوزه نشر و دیگری در حوزه صادرات در حال طراحی و راه‌اندازی هستند.
کمبود چه چیزهایی در اکوسیستم استارتاپی احساس می شود ؟
آموزش امری بسیار با اهمیت است که متاسفانه حتی فعالان حرفه‌ای استارتاپی نیز گاهی از آن غافل می‌شوند.
تیم‌سازی و کار تیمی را به جرات و بر حسب تجربیات بسیار بزرگترین مشکل حوزه استارتاپی می‌دانم و شاید این مشکل نیز ناشی از ضعف آموزشی اکوسیستم باشد. البته فعالیت‌های بسیار خوبی در این مورد صورت گرفته است که امیدوارم این نوع فعالیت‌ها بیشتر و بیشتر شود.
عدم شناخت صنعت از فضای استارتاپ و در نتیجه نبود حمایت صنعت‌گران و البته شناخت کم استارتاپ‌ها از صنعت، یکی دیگر از کمبودها و ضعف‌هایی است که با برطرف شدن آن می‌توان این امید را داشت که شاهد شکست کمتر استارتاپ‌ها بود.
کمبود فضاهای ارتباط‌دهنده بین صنعت و استارتاپ‌ها نیز از دیگر مسائل مهم است که البته در شتابدهنده دیموند فعالیت‌هایی در این جهت در حال انجام است.
بزرگترین مشکلی که در بحث سرمایه گذاری خطرپذیر در اکوسیستم استارتاپی ایران داریم چیست؟
بر حسب تجربیات و برگزاری جلسات و رویدادهای مختلف جذب سرمایه، مشکلاتی در این حوزه وجود دارد که به شکل تیتروار در زیر به آنها اشاره می کنم:
بزرگترین مشکل حاضر اکوسیستم استارتاپی در حوزه جذب سرمایه و سرمایه‌گذاری خطرپذیر، بی‌ثباتی اقتصاد و بدتر از آن نامشخص بودن وضعیت آینده اقتصاد ایران است که این موضوع موجب شده است بسیاری از سرمایه‌گذاران خطرپذیر فعالیت‌های خود را کم‌رنگ و یا حتی متوقف کنند.
عدم توانایی مدیران استارتاپ‌ها در جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران به دلیل نداشتن دانش کافی در انجام محاسبات مالی و تدوین پلن‌های مختلف و مورد نیاز (که خود این موضوع می‌تواند زمینه‌ای برای راه‌اندازی استارتاپ‌های مختلف شود).
آشنایی ناکافی برخی از سرمایه‌گذاران با دانش مورد نیاز تحلیل‌های مالی و تجاری.
